Μια σημαντική πρόταση κατέθεσε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου και Πρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειών της Βουλής, για τη δημιουργία αυτόνομης Υποεπιτροπής Ορεινών Περιοχών, τονίζοντας ότι προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν διαμορφώσει ειδικό νομοθετικό πλαίσιο για τις ορεινές περιοχές.
Η πρόταση αυτή, αφορά και στις ορεινές περιοχές των νησιών που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα που εκτείνονται πέραν των προβλημάτων των νησιωτικών περιοχών.
Μιλώντας στη συνεδρίαση της Υποεπιτροπής Νησιωτικών και Ορεινών Περιοχών στη Βουλή, ο κ. Κόνσολας τόνισε ότι η δημιουργία μιας αυτόνομης υποεπιτροπής για τις ορεινές περιοχές αποτελεί το πρώτο βήμα για τη διαμόρφωση μιας εθνικής πολιτικής που θα στοχεύει στην ανάπτυξη, αλλά και στην αντιμετώπιση των ιδιαίτερων προβλημάτων των ορεινών περιοχών.
Επεσήμανε ότι η συνύπαρξη στην ίδια υποεπιτροπή των νησιωτικών και ορεινών περιοχών έχει αποδειχθεί ότι λειτουργεί ανισομερώς, όπως φαίνεται και από την αντιπροσώπευση: Για παράδειγμα, μεταξύ της Α’ Συνόδου του 2015 και της Γ’ Συνόδου του 2022 η αντιπροσώπευση των ορεινών περιοχών στην κοινή υποεπιτροπή κυμαίνεται μεταξύ 11 και 16%.
Παράλληλα, ο κ. Κόνσολας ανέφερε ότι μέσα από τη λειτουργία της υποεπιτροπής ορεινών περιοχών μπορούν να διαμορφωθούν οι βασικές αρχές μιας νομοθετικής πρωτοβουλίας, που θα περιλαμβάνει:
– Έναν αποτελεσματικό ορισμό των ορεινών περιοχών/ Δήμων της Ελλάδας, ώστε να υπάρχει το χωρικό υπόβαθρο της εφαρμογής της.
– Τον καθορισμό εποπτικών αρχών και οργάνων για την υποστήριξη και εποπτεία της εφαρμογής των πολιτικών για τις ορεινές περιοχές. Σημαντική κρίνεται η ύπαρξη μηχανισμών έκφρασης και εκπροσώπησης των τοπικών κοινωνιών στα όργανα αυτά
– Τον προσδιορισμό πηγών χρηματοδότησης για την υποστήριξη των αναπτυξιακών διαδικασιών και τη διασφάλιση διαφάνειας στη διαχείρισή τους, όπως για παράδειγμα το «ορεινό ταμείο».
– Την καταγραφή των κύριων προβλημάτων των ορεινών περιοχών, όπως η δημογραφική συρρίκνωση, η ενεργειακή φτώχεια, οι κοινωνικοοικονομικές ανισότητες κ.ο.κ., αλλά και την αναγνώριση ευκαιριών και πλεονεκτημάτων για τις τοπικές κοινωνίες, όπως ο δασικός πλούτος, το ενεργειακό δυναμικό, η παραγωγή προϊόντων ποιότητας κ.ο.κ.
– Τη σκιαγράφηση αναπτυξιακών προτεραιοτήτων βασισμένων στις πραγματικές δυνατότητες των ορεινών κοινωνιών που θα αξιοποιούν την υφιστάμενη γνώση και τις υπάρχουσες δραστηριότητες σε συνδυασμό με καινοτόμες τεχνολογικά λύσεις.