Οι τεράστιες ευθύνες των παικτών του Παναθηναϊκού για το κάζο στην Tele2Arena, η απαράδεκτη νοοτροπία που πρέπει να ξεριζώσει ο Ρουί Βιτόρια, τα ασφυκτικά περιθώρια και η συνθήκη που οι ίδιοι δημιούργησαν και η κάκιστη διαιτησία. Γράφει ο Κώστας Γουλής.
Με ένα ημίχρονο υποφερτής μπάλας, όπου έγιναν σε -ας πούμε- σχετικά ικανοποιητικό βαθμό τα βασικά, δεν νίκησε ποτέ κανείς. Ποτέ!
Πολύ περισσότερο δε στην Ευρώπη, ακόμη κι αν το επίπεδο είναι πολύ πιο κάτω απ’ αυτό που έπαιζε ο Παναθηναϊκός τα προηγούμενα χρόνια και τις διοργανώσεις στις οποίες συμμετείχε.
Και είναι ξεκάθαρο πως η βραδιά της Πέμπτης (7/11) στην Tele2Arena ήταν ντροπιαστική, όχι γιατί οι “πράσινοι” ηττήθηκαν από μία ομάδα η οποία έχει στο τιμόνι της έναν υπηρεσιακό προπονητή που δούλευε σε ερασιτεχνικά κλαμπ κι από ένα σύνολο που μετρούσε δύο νίκες τον τελευταίο ενάμιση μήνα.
Ακόμη κι αυτό μπορεί να συμβεί στην μπάλα. Ήταν ντροπιαστική, διότι για δεύτερο σερί εκτός έδρας παιχνίδι στη League Phase του Conference League ο Παναθηναϊκός ξέχασε να βγει στο δεύτερο ημίχρονο, εμφανίζοντας μία απαράδεκτη χαλαρότητα και μία (άνευ λόγου) έπαρση πως το είχε το ματσάκι.
Κι αυτή τη φορά δεν έμεινε στο “Χ”, όπως έγινε στην Μπάνια Λούκα, αλλά είδε τα… ραδίκια ανάποδα. Μπαίνοντας πια σε μία ακόμη πιο σκληρή κι επικίνδυνη συζήτηση, όχι για το αν θα προλάβει την πρώτη οκτάδα (την ποια;), αλλά για το αν θα είναι τουλάχιστον στη ζώνη των νοκ-άουτ, ήτοι στην πρώτη 24άδα του Conference League.
Για την ώρα είναι 31ος(!) στη βαθμολογία κι έχει μπροστά του μόνο “τελικούς”. Καλά τα όνειρα και οι προσδοκίες για κάτι “πολύ καλό” στην εφετινή διοργάνωση, αλλά από πράξεις και ουσία έως τώρα μηδέν εις το πηλίκον.
Ή μάλλον μόλις ένας βαθμός στο σακούλι (με γκολ 3-7), όταν ακόμη και οι Σάμροκ Ρόβερς έχουν 7 βαθμούς κι ο Παναθηναϊκός αγκομαχάει να ανέβει την ανηφόρα για να ξαναβγεί στο ξέφωτο, έχοντας πάρει για άλλη μία φορά λάθος στροφή στη διαδρομή του.
Μέσα από ένα καταστροφικό δεύτερο ημίχρονο στην Στοκχόλμη, ο Ρουί Βιτόρια -κλείνοντας πλέον μία εβδομάδα στον πάγκο του Παναθηναϊκού- κατάλαβε πλέον πολύ καλά γιατί κλήθηκε Νοέμβρη μήνα να αναλάβει τις τύχες του “τριφυλλιού”. Κι όλα όσα πρέπει να κάνει πλέον για να προσπαθήσει να αλλάξει το… έργο.
Πρέπει να “ξηλώσει” αυτή τη νοοτροπία
Ξηλώνοντας πρώτα απ’ όλα αυτή τη σαθρή νοοτροπία και τις δικαιολογίες απ’ το μυαλό των παικτών του. Οι όποιες δικαιολογίες στέρεψαν πλέον για τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού κι οφείλουν πια να το συνειδητοποιήσουν και να το αλλάξουν πρώτα από όλα οι ίδιοι, διότι σε αντίθετη περίπτωση η χρονιά θα εξελιχθεί σε μία παταγώδη αποτυχία παντού!
Δεν είναι θέμα ικανοτήτων ή ποιότητας. Ο συγκεντρωμένος κι αρκετά καλά τακτοποιημένος Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου, που βρήκε πρώτος γκολ με το υπέροχο τέρμα (άλλο ένα) του Τζούριτσιτς και είχε τουλάχιστον τρεις ακόμη περιπτώσεις για να χτυπήσει τους Σουηδούς και να πάει με πιο ισχυρό προβάδισμα στα αποδυτήρια (αλλά για ακόμη μία φορά οι τελικές αποφάσεις στο επιθετικό τρίτο ήταν μες την πλημμύρα και το άγχος), κάθισε πάνω στο 1-0 και νόμιζε πως θα κάνει… βόλτα.
Αλήθεια τώρα; Από πού κι ως που; Πότε και πως πρόλαβε αυτή η ομάδα να αποκτήσει ποδοσφαιρικό “υφάκι” και εμφανίζεται στο γήπεδο τόσο… άνετη;
Ένα β’ ημίχρονο copy-paste της Βοσνίας
Η εκκίνηση του δευτέρου ημιχρόνου ήταν copy-paste του αγώνα με την Μπόρατς στην Μπάνια Λούκα. Με τους Σουηδούς να μπαίνουν με τα χίλια στις φάσεις και να κλείνουν τον Παναθηναϊκό στο δικό του μισό και τους “πράσινους” να μην μπορούν να διώξουν καλά-καλά την μπάλα απ’ την περιοχή τους. Ακόμη και το γκολ της ισοφάρισης, στο ίδιο σημείο πάνω-κάτω ήρθε. Στο 50’ στην Μπάνια Λούκα, στο 49’ στην Tele2Arena.
Μόνο που αυτή τη φορά η κατάρρευση είχε και συνέχεια, με τον Παναθηναϊκό όχι μόνο να μην βγάζει αντίδραση και να τελειώνει το ματς με μηδέν φάσεις, αλλά να τρώει και δεύτερο γκολ με τον ίδιο ανόητο τρόπο.
Επειδή δύο παίκτες (ο Ουναχί -που είχε βεβαίως κάρτα- και κυρίως ο Αράο) δεν έκαναν ένα φάουλ στη μεσαία γραμμή για να ανακόψουν τον Ενγκουέν κι επειδή ο Μλαντένοβιτς “κράτησε” εντός φάσης τον Χιούμετ. Όπως κράτησε και τον Γκιούλικσεν στο 1-1, έχοντας διώξει αρχικά την μπάλα σαν μπακ του πρωταθλήματος… Τύπου.
Αυτό αφορά τους πάντες, όχι ένα ή δύο
Στη μεγάλη εικόνα βεβαίως, τα δύο γκολ των Σουηδών δεν αφορούν μόνο τον σκασμένο και ξεζουμισμένο απ’ τα σερί ματς Σέρβο αριστερό μπακ, που παίζει non-stop απ’ την αρχή της σεζόν και είναι πλέον με μια… μπουκάλα οξυγόνου αγκαλιά. Αφορούν τους πάντες.
Που έπαθαν, αλλά δεν έμαθαν ή μάλλον δεν μπήκαν καν στη διαδικασία να μάθουν απ’ την προ πέντε εβδομάδων γκέλα στη Βοσνία και υπέστησαν ακόμη μεγαλύτερο κάζο.
Έξι διαφορετικούς παίκτες είχε η ενδεκάδα του Παναθηναϊκού στην Tele2Arena σε σχέση με το ματς της Βοσνίας. Κι αυτό τα λέει όλα. Πως το όλο ζήτημα δεν αφορά δύο, τρεις, πέντε, οκτώ ποδοσφαιριστές, αλλά την κάκιστη νοοτροπία όλων.
Ήρθε η ώρα να αναλάβουν τις ευθύνες τους
Περιθώρια δεν υπάρχουν πλέον, διότι οι ίδιοι φρόντισαν να μην υπάρχουν στα τρία ευρωπαϊκά ματς που ακολουθούν έως τις 17 Δεκεμβρίου με Ελσίνκι (εντός), Δε Νιού Σεντς (εκτός) και Ντίναμο Μινσκ (εντός). Ήρθε η ώρα να αναλάβουν οι ίδιοι τις ευθύνες τους εντός των αποδυτηρίων.
Όχι με γκρίνιες κι αλληλοκατηγορίες, όπως έγινε μετά το παιχνίδι με τον Άρη. Πάντα όλοι μαζί χάνουν κι όλοι μαζί κερδίζουν. Αλλά με ειλικρινή διάθεση να αλλάξουν τη νοοτροπία τους και να καταλάβουν πως κάθε ματς είναι “πόλεμος” κι απαγορεύεται η οποιαδήποτε χαλάρωση σε σκέψη και συγκέντρωση.
Ειδάλλως θα συνεχίσουν να τρώνε ξύλο και βαθμολογικά κι αγωνιστικά απ’ τον κάθε αντίπαλο επιπέδου Μπόρατς και Τζουργκάρντεν που θα μυρίζεται “αίμα” και θα ψάχνουν να βρουν την… άσπρη μύγα και τον ανάδρομο Ερμή. Ας αποφασίσουν λοιπόν τι θέλουν, διότι τα περιθώρια είναι πλέον οριακά.
Άλλη μία κακή διαιτησία
Για το τέλος κάτι που δεν πρέπει να λειτουργήσει ως δικαιολογία, αλλά σίγουρα θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τα υψηλά κλιμάκια της “πράσινης” ΠΑΕ.
Ο Παναθηναϊκός συνάντησε στη Σουηδία άλλη μία πολύ περίεργη και κακή διαιτησία σε ευρωπαϊκό αγώνα του. Σε συνέχεια των όσων έγιναν στα δύο καλοκαιρινά ματς με τον Άγιαξ, αλλά και στην Μπάνια Λούκα.
Ο Κροάτης Ιγκόρ Πάγιατς άφησε να πέσει (ατιμώρητα) το… ξύλο της αρκούδας στο δεύτερο ημίχρονο. Πριν το 2-1 της Τζουργκάρντεν όντως έχει γίνει καθαρό φάουλ στον Ιωαννίδη, αλλά ο Κροάτης ρέφερι και το VAR κοιτούσαν αν έχει… ξαστεριά.
Ο Σταλ (με κάρτα απ’ το 18’) λίγο έλειψε να σπάσει τη μύτη του Μλαντένοβιτς στις καθυστερήσεις (μπροστά στον β’ βοηθό!), αλλά την κάρτα την πήρε ο ματωμένος Σέρβος μπακ του Παναθηναϊκού για διαμαρτυρία, επειδή τρελάθηκε που την πέρασε τη φάση στο “ντούκου” ο διαιτητής.
Ο Ουναχί δεν πρέπει να έχει σημείο στα πόδια του σήμερα το πρωί χωρίς μελανιές απ’ τις κλωτσιές.