Χτυπούν και ξαναχτυπούν τα “καμπανάκια“, τα αυτιά των υπεύθυνων και ανευθυνουπεύθυνων, γεμάτα κερί, αρνούνται πεισματικά να ακούσουν και νομίζουν πως παίζουν παιδιά τα τρίγωνα τους για να πουν τα κάλαντα.
Είναι καιρός τώρα, ίσως χρόνια, που τα “καμπανάκια”, οι πιο καλοί μας φίλοι, παίζουν όλο και πιο δυνατά, θέλοντας να μας ξυπνήσουν από την “νιρβάνα”της εθελοτυφλίας μας και να μας αναγκάσουν να δούμε με καθαρή ματιά, την πραγματικότητα και στο που οδηγείται αυτό που αποκαλούμε ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ.
Για αυτό το αποκαλούμενο ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ, πολλοί ερίζουν και προσπαθούν να οικειοποιηθούν τον τίτλο του γεννήτορα και περισσότερο από όλους οι αυτοαποκαλούμενοι ΞΕΝΟΔΟΧΟΙ.
Να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή την παραχάραξη της ιστορίας, το νησί της ΡΟΔΟΥ μετά την απελευθέρωση, βρισκόταν χιλιόμετρα μπροστά από όλες τις περιοχές της χώρας και από αυτήν ακόμα την πρωτεύουσα, σε επίπεδο υποδομών, ιστορικού βάρους, δομημένου και αδόμητου περιβάλλοντος.
Για εκατοντάδες χρόνια ήταν “η νύμφη της Ανατολικής Μεσογείου”, κυριαρχούσε σε όλα τα επίπεδα, γραμμάτων, τέχνης, ναυσιπλοΐας, οικονομίας και οικονομικών συναλλαγών, πολυπολιτισμικό κέντρο και το όνειρο πολλών να τους χαρίσουν οι Θεοί την ευκαιρία να πατήσουν τα χώματα της.
Κάνεις δεν παραγνωρίζει τις πρωτοβουλίες ανθρώπων που ήλθαν απο το εξωτερικό και στράφηκαν στον ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΟ ΤΟΜΕΑ, βλέποντας τις προοπτικές που υπήρχαν.
Στα μέγιστα συνέβαλε η ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ με τις διευκολύνσεις που τους προσέφερε, σε χρηματοδοτήσεις, σε αλλαγές όρων δόμησης, ευνοϊκές εργασιακές ρυθμίσεις.
Ακόμα και σήμερα η ΕΞΟΥΣΙΑ υπακούει στα κελεύσματα των ΞΕΝΟΔΟΧΩΝ και νομοθετεί σύμφωνα με τις επιταγές τους.
ΝΑΙ, είναι ένας από τους πόλους συντήρησης και προώθησης του τουρισμού και ο ρόλος τους είναι σημαντικός, όχι όμως με την τακτική που ακολουθούν μέχρι σήμερα και όχι με το κλείσιμο τους στον δικό τους μικρόκοσμο.
Οφείλουν πρώτοι να ακούσουν τα καμπανάκια που χτυπούν για τον στρεβλό δρόμο που έχει πάρει συνολικά αυτό που αποκαλούμε, ΤΟΥΡΙΣΜΟ-ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ, να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να αναλάβουν την πρωτοβουλία για την ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ μιας άλλης ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, που θα θεραπεύσει όλες τις στρεβλώσεις που παρατηρούνται.
Ώρες- ώρες σκέπτομαι, πόσο δύσκολη είναι η θέση πολλών απο αυτούς, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού αυτοί που δεν έχουν υποθηκευμένα τα ξενοδοχεία τους στις τράπεζες, με υποθήκες μεγαλύτερες της άξιας των ακίνητων τους.
Είναι ένα άλλο πρόβλημα, αν όποια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση αποφασίσει να δοθούν τα ξενοδοχεία σε διεθνή funds θα τα χάσουν όλοι.
Στο σύνολο αυτού που αποκαλούμε ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ, συμπεριλαμβάνονται, το δομημένο και αδόμητο περιβάλλον, αρχαιολογικοί, χώροι υποδομές συγκοινωνίες, ενεργειακή επάρκεια, επάρκεια νερού, παράλιες, εστίαση και αναψυχή, εξυπηρέτηση των επισκεπτών, συμπεριφορά εργαζόμενων, τιμολογιακή πολιτική σε όλα τα επίπεδα.
Δυστυχώς, αγαπητοί φίλοι, τα καμπανάκια χτυπούν άλλα κωφεύουμε, τα παραδείγματα είναι πολλαπλά, στο γιατί δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί πήραν την κατιούσα και σε περιόδους τουριστικής αιχμής, οδηγούνται σε εκπτωτικές προσφορές για να καλύψουν τα κενά.
Πολλά λέγονται και πολλά ακούγονται ανα τους καφενέδες της πόλης και του νησιού, ” πως να πάμε καλά τα πράγματα όταν όλα ελέγχονται από μικρές και μεγάλες ΜΑΦΙΕΣ, αυτοί ελέγχουν με την ανοχή Διοικητικών Υπηρεσιών και Πολίτικων, την εστίαση, την αναψυχή, τις παραλίες, τη διακίνηση ναρκωτικών και γυναικών, την κατάληψη δημόσιων χώρων και τέλος την αυθαίρετη δόμηση σε χώρους που κατέχουν.
Αρνούμαι να τα πιστέψω και να τα αποδεχθώ όλα αυτά, δέχομαι εν αρχή την ολιγωρία των αρχών, αλλά όχι την σύμπραξη τους, ο χρόνος θα δείξει.
Τους λόγους και τις αιτίες τις γνωρίζεται, οι διάφορες νομοθετικές ρυθμίσεις, για τον Αιγιαλό και τις παραλίες, η διαχείριση εκμετάλλευσης των παραλιών απο την κεντρική εξουσία, η εκμετάλλευση λιμανιών και ιστορικών κτιρίων και κτιρίων μεγάλης εμπορικής αξίας, έδωσαν το πράσινο φως για την είσοδο στην οικονομική ζωή του τόπου ανθρώπων και επιχειρήσεων, ξένων με την ιστορία του τόπου και την νοοτροπία των κατοίκων.
Σας είναι γνωστό, δεν επιθυμώ δηλώσεις διάψευσης, το ογδόντα τοις εκατό των εσόδων εστίασης και παραλιών είναι στα χεριά ξένων και μάλιστα με διαδικασίες και με τρόπους που δεν αντέχουν σε κανένα σοβαρό έλεγχο απόλυτης νομιμότητας.
Η οικονομική ζωή του νησιού είναι ελεγχόμενη από συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων, μεγάλα καταστήματα, εστίασης, αναψυχής, παραλίες, διακίνηση επισκεπτών, αγοραπωλησίες επιχειρήσεων, κλείσιμο και άνοιγμα επιχειρήσεων, παραβατικότητα, παράνομες κατασκευές και καταλήψεις, τιμές χωρίς έλεγχο για το οτιδήποτε, αρπαχτές για οποίον θέλει και όπως το θέλει, αυτό το περιβάλλον οδηγεί μόνο σε ένα πράγμα.
Είναι κοντά η ώρα που θα κτυπήσει η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΜΠΑΝΑ και τότε θα ξύνουμε το κεφάλι μας και θα αναρωτιόμαστε, μα ΤΙ ΕΓΙΝΕ.
Ο αριθμοί των επισκεπτών, αυτόν που χρησιμοποιούν κάποιοι, για την ωραιοποίηση της κατάστασης δεν είναι ενδεικτικοί οτι όλα βαίνουν καλώς, τα πίσω αχλάδια έχουν την ουρά.
Δεν αναφέρει κανείς ποια είναι τα έσοδα και πως κατανέμονται και πόσο έχει ανέβει το κόστος ζωής με την ανεξέλεγκτη λειτουργία όλων.
Παρασκεύας Γιάννης.
Ρόδος 13/08/2024.
ΤΑ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΜΠΑΝΑ
95