Μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη συνδιάσκεψη που διοργάνωσε το Ινστιτούτο που φέρει το όνομά του, τρία κορυφαία κυβερνητικά στελέχη βρήκαν την ευκαιρία να επιτεθούν στον πρώην πρωθυπουργό. Την αρχή την έκανε αμέσως μετά το πέρα της ομιλίας Τσίπρα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης. Η συνέχεια ανήκε στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Κωστή Χατζηδάκη και στον υπουργό Επικρατείας, Άκη Σκέρτσο.
Σύσσωμη επίθεση
Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε χρονικό διάστημα μιας εβδομάδας που σύσσωμο το σύστημα Μαξίμου επιχειρεί να αποδομήσει τον Αλέξη Τσίπρα, επιχειρηματολογώντας στη βάση που αναπτύχθηκε και λειτούργησε το αντισύριζα μέτωπο στη χώρα. Το πρόβλημα βέβαια, είναι πως από την περίοδο του 2015 έχουν περάσει δέκα χρόνια και πως τα τελευταία 6 συναπτά έτη κυβερνά η Δεξιά. Κατά συνέπεια ο κόσμος βιώνει τις συνέπειες της δικής της πολιτικής και αυτή είναι που κρίνεται από τους πολίτες.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι η παρουσία Τσίπρα ενοχλεί το Μαξίμου. Κι ο λόγος που το κυβερνητικό επιτελείο ενοχλείται έχει να κάνει με το γεγονός ότι στο πρόσωπο του Τσίπρα βλέπει ότι μπορεί να ενωθεί μια κεντροαριστερή συμμαχία που δυνητικά μπορεί να απειλήσει την κυριαρχία της Δεξιάς στο πολιτικό σκηνικό. Ένα τέτοιο σενάριο θέλει να αποφύγει το Μαξίμου γι’ αυτό και προσπαθεί να το ακυρώσει εν τη γενέσει του. Το αν μπορεί, είναι άλλης τάξης ζήτημα.
Αλήθειες
Ο Τσίπρας ενοχλεί επίσης, επειδή για μια μεγάλη μερίδα του κόσμου, λέει αλήθειες. Λόγια που πονάνε καθώς περιγράφουν μια πραγματικότητα που η κυβέρνηση, είτε αποφεύγει να αντιμετωπίσει είτε επιχειρεί -ανεπιτυχώς -να εξωραΐσει. Ενόχλησε με λίγα λόγια η φράση περί «βαλκανοποίησης της Οικονομίας» μια κυβέρνηση που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία συνεχίζει σε μεγάλο βαθμό να πορεύεται και να πολιτεύεται με απευθείας αναθέσεις ή με φωτογραφικούς διαγωνισμούς, στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Μια κυβέρνηση που έχει αναγάγει το κομματικό κράτος σε επιστήμη, διπλασιάζοντας για παράδειγμα τους μετακλητούς υπαλλήλους και πάλι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Γενικής Διακυβέρνησης, και όχι κάποιες αόριστες καταγγελίες της αντιπολίτευσης.
Η κοινωνία
Κατά συνέπεια γιατί ενοχλείται το Μαξίμου; Επειδή η πλευρά Τσίπρα της χαλάει ο αφήγημα του και καλά πετυχημένου οικονομικά μοντέλου; Μα αυτό έχει αποτύχει στη συνείδηση της κοινωνίας εδώ και πολύ καιρό. Δεν υπάρχει δημοσκόπηση τα τελευταία χρόνια που να μην έχει ως βασικό πρόβλημα (πρώτο) ή έστω ανάμεσα στα πρώτα, το θέμα της Οικονομίας. Δεν υπάρχει έρευνα που να μην αναδεικνύει το πρόβλημα της ακρίβειας είτε πρόκειται για τρόφιμα είτε για στέγαση είτε για είδη βασικής ανάγκης. Δεν υπάρχει μέση οικογένεια που να μην ξέρει πως θα τα βγάλει πέρα μέχρι να βγει ο μήνας, καθώς τα χρήματα δεν φτάνουν.
Όλα αυτά δεν αποτελούν σενάρια επιστημονικής φαντασίας που τα εμπνεύστηκε ο πρώην πρωθυπουργός. Αποτελούν πραγματικότητα την οποία αντιμετωπίζει καθημερινά μεγάλη μερίδα της κοινωνίας. Κι επειδή η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να απαντήσει πειστικά σε όλα αυτά, επιχειρεί να ζωντανέψει και πάλι τα φαντάσματα του παρελθόντος, θυμίζοντας τα πεπγραγμένα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ του 2015.
«Δεν είναι ουρανοκατέβατος, δεν αλλάζει το παρελθόν, δεν παραγράφονται οι ευθύνες της διακυβέρνησης του», σχολίασε (Action24) η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Αλεξάνδρα Σδούκου, αν και το στίγμα το έδωσε ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι: «10 χρόνια μετά το απόλυτο χάος που ο ίδιος προκάλεσε, μας δίνει την ευκαιρία εκτός από την επέτειο να θυμηθούμε και τον υπαίτιο».
Πριν το 2015;
Είναι πάγιο πρόβλημα ορισμένων πολιτικών να αντιμετωπίζουν τους πολίτες σαν χρυσόψαρα, πλάσματα δίχως μνήμη. Εν προκειμένω ο κυβερνητικός εκπρόσωπος λειτουργεί λες και η ιστορία της χώρας άρχισε το 2015. Ουδεμία κουβέντα αναφορικά με το ποιος κυβέρνησε τη χώρα από το 1974 και μετά, ποιος τη χρεοκόπησε -οικονομικά και ηθικά. Καμία ανάληψη ευθύνης για τα τεράστια γαλάζια σκάνδαλα, για τις προσλήψεις ημέτερων, για το γεγονός ότι η χώρα εξώκειλε δημοσιονομικά από τις επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων και όχι του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι εννοείται καμία αναφορά στο γεγονός ότι η κυβέρνηση Τσίπρα, με όλα τα λάθη της, ήταν η μοναδική που άφησε στα ταμεία 37 δισ. ευρώ την ώρα που οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που εναλλάσσονταν στην εξουσία τα προηγούμενα χρόνια κατηγορούσαν η μία την άλλη ότι άφησε άδεια ταμεία και «καμένη γη». Για να είμεθα ακριβείς λοιπόν, αυτά τα γεγονότα έχουν καταγραφεί στην Ιστορία και ουδείς μπορεί να την αναθεωρήσει ή να τη σβήσει.
Αν είναι ώρα να μπει η κοινωνία σε αυτό το παιχνίδι της μνήμης, τότε καλό θα ήταν να τα θυμηθεί όλα. Όπως για παράδειγμα ποιοι οδήγησαν τους Έλληνες μετανάστες στο εξωτερικό κατά χιλιάδες για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, ποιοι τους ανάγκασαν να ψάχνουν στους κάδους για να φάνε, ποιοι οδήγησαν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να τρώει σε συσσίτια, ποιοι άφησαν ανασφάλιστους χιλιάδες συμπολίτες μας να πεθαίνουν χωρίς καμία βοήθεια, ποιοι επαίρονταν για τα μνημονιακά μέτρα που εφάρμοσαν ως υπουργοί με αποτέλεσμα την καταστροφή μιας κοινωνίας.
Κι αυτά δεν τα έπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλαγή σκυτάλης
Συν τοις άλλοις, τα όποια λάθη του πληρώθηκαν στις εκλογές του 2019 όταν υπήρξε αλλαγή σκυτάλης. Κατά συνέπεια είναι τουλάχιστον υποκριτικό για το κυβερνών κόμμα να κουνάει το δάχτυλο στον πρώην πρωθυπουργό λες κι έπραξε το χειρότερο έγκλημα και γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει να είναι καταδικασμένος αιώνια.
Αλλά και πάλι, είναι κατανοητό το άγχος που δείχνει να διακατέχει το Μαξίμου. Το λένε εξάλλου οι μετρήσεις. Στην αρχή ήταν η έρευνα της MRB που έδειχνε πως ένα ποσοστό της τάξης του 29,1% η ψήφιζε σίγουρα ή μάλλον ένα νέο κόμμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα. Ακολούθησε έρευνα της Opinion Poll η οποία φέρει αυτό το ποσοστό χαμηλότερα, αλλά και πάλι, εκεί κοντά στο 21 και κάτι. Δεν είναι μικρά τα εν λόγω ποσοστά όταν η κυβέρνηση μετά βίας δείχνει να αγγίζει το 30 τοις εκατό στις αντίστοιχες έρευνες.
Εν προκειμένω ο χρόνος, αλλά και οι επιθέσεις, δείχνουν να λειτουργούν προς όφελος του πρώην πρωθυπουργού. Το πως θα προχωρήσει και πότε θα ανακοινώσει κάποια πρωτοβουλία, είναι φυσικά δικό του θέμα. Οι πληροφορίες λένε ότι από τον Σεπτέμβρη οι παρεμβάσεις του ίδιου και του Ινστιτούτου θα πυκνώσουν και θα αποκτήσουν ένα περισσότερο πανελλαδικό χαρακτήρα. Αν η κυβέρνηση καταφέρει να τη βγάλει καθαρή από τις αναμενόμενες πυρκαγιές του καλοκαιριού, θα πρέπει να βρει τρόπο να τον αντιμετωπίσει.