Ο πολυγραφότατος συμπατριώτης μας Κώστα Σκανδαλίδης, με τον κόπο του και το ταλέντο του, εισφέρει για μια ακόμη φορά τα μέγιστα στην ιστορική αυτογνωσία μας.
Θέλω να τον συγχαρώ για το καινούργιο βιβλίο του που παρουσιάζουμε σήμερα «Ο κοιμητηριακός ναός του Αγίου Δημητρίου Ρόδου, η Ορθόδοξος Ελληνική Κοινότητα και η εκρίζωση των απέραντων νεκροταφείων από τους Ιταλούς». Μια έκδοση που χρηματοδοτήσαμε εξ ολοκλήρου ως ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου και είμαστε πολύ περήφανοι που πλέον αυτή η άρτια εργασία των 534 έγχρωμων σελίδων, διατίθεται πλέον από την Ιερά Μητρόπολή μας, ώστε κάθε νέα γενιά να γνωρίζει τις ρίζες της.
Όποιος δεν θυμάται από που έρχεται, δεν ξέρει και που πηγαίνει. Η ιστορία συνδέει το χθες με το σήμερα και το αύριο. Είναι η πυξίδα που μας δείχνει το σωστό δρόμο. Το δρόμο της θρησκευτικής και πολιτισμικής μας παράδοσης που ακολούθησαν οι γενιές που προηγήθηκαν. Ο δρόμος που τους επέτρεψε κάτω τις πιο αντίξοες συνθήκες της σκλαβιάς να διατηρήσουν το ορθόδοξο φρόνημα και την ελληνική αυτοσυνειδησία.
Και είναι πραγματικά συγκλονιστική η ρήση του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλου για τον πρώτο εορτασμό της Ενσωμάτωσης που μνημονεύει ο συγγραφέας και αποδεικνύει την πελώρια αξία αυτού του συγγραφικού πονήματος. Λέει ο αείμνηστος Στασινόπουλος που ήταν εδώ στη Ρόδο μας, 31 Μαρτίου του 1947: «Μετά την πρώτη χαρά, μετά τη δοξολογία, μετά το πρώτο ξέσπασμα του ενθουσιασμού τους, τι σκέφτηκαν να κάμουν οι αγνοί αυτοί νησιώτες, οι καθαροί αυτοί Έλληνες της Δωδεκανήσου. Πήγαιναν στο νεκροταφείο για να πούνε στους νεκρούς τους ότι η Δωδεκάνησος ελευθερώθηκε… κάτι σαν τήρηση μιας υπόσχεσης, σε όσους δεν ευτύχησαν να είναι παρόντες».
Αυτή την κληρονομιά ήθους κουβαλάμε στους ώμους κι έχουμε ιερό χρέος να φανούμε αντάξιοι κληρονόμοι των αγνών νησιωτών, των καθαρών Ελλήνων της Δωδεκανήσου που έμειναν όρθιοι και μας παρέδωσαν πολιτισμό, με όλη τη σημασία της λέξης.
Τιμάμε το χθες όταν εργαζόμαστε σήμερα με πίστη και ευθύνη. Με ελπίδα για το αύριο της Ρόδου μας. Χωρίς ρίζες δεν βγαίνουν καρποί. Οι ρίζες είναι που θρέφουν το ροδίτικο δέντρο και καρποφορεί.
Η ανάπτυξη που στηρίζεται στην παράδοση και σέβεται στις πνευματικές αξίες του τόπου, είναι μια «υγιής» ανάπτυξη. Μια κοινωνία που διατηρεί την ιστορία της, και ταυτόχρονα εξελίσσεται, δημιουργεί, προχωρά μπροστά, είναι μια κοινωνία που κερδίζει. Η παράδοση δεν αντιστρατεύεται στην πρόοδο και στην εξέλιξη. Αντίθετα, αποτελεί τη βάση για νέες κατακτήσεις στη νέα εποχή. Η Ρόδος, με γερά θεμέλια στην ιστορία της και τον πολιτισμό της, μπορεί να οραματίζεται και να προσβλέπει με εμπιστοσύνη κι αυτοπεποίθηση στο μέλλον.
Εύχομαι το βιβλίο να είναι καλοτάξιδο, να γίνει κτήμα του ροδιακού λαού και σας διαβεβαιώνω πως στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, ως Δήμαρχος Ρόδου και Πρόεδρος της ΠΕΔ Ν. Αιγαίου, παραμένω πάντα αμέριστος συμπαραστάτης τέτοιων σημαντικών προσπαθειών.