Η Κως αποχαιρετά έναν μεγάλο καλλιτέχνη, έναν άνθρωπο που με τη φωνή και την ψυχή του άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στις καρδιές πολλών γενεών. Ο Γιώργος Σκαρπαθιωτάκης δεν ήταν απλώς ένας τραγουδιστής ή ένας δεξιοτέχνης του λαούτου· ήταν ένας ακούραστος δημιουργός, ένας άνθρωπος που έδινε ζωή στις νύχτες του νησιού, γεμίζοντάς τες με μουσική, πάθος και συναίσθημα. Η τέχνη του δεν ήταν απλώς νότες και λόγια· ήταν μια ιστορία ζωής, ένα ταξίδι που άγγιζε την ψυχή του κάθε ακροατή.
Γεννημένος στην Κρήτη, μεγάλωσε με τη μυρωδιά της θάλασσας και τους ρυθμούς της κρητικής μουσικής, οι οποίοι τον σημάδεψαν από νωρίς. Αν και τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη ίσως να ήταν η πρώτη του αγάπη, η μοίρα τον οδήγησε στα μονοπάτια της παραδοσιακής μουσικής, όπου το λαούτο και η λύρα γίνονται φορείς των συναισθημάτων και των ιστοριών των ανθρώπων. Ήταν περισσότερο από ένας τραγουδιστής· ήταν ένας αφηγητής, ένας γνήσιος εκφραστής του λαϊκού πνεύματος.
Η Κως έγινε το δεύτερο σπίτι του, το νησί που τον αγκάλιασε και τον έκανε δικό του. Στα κέντρα διασκέδασης, στις γιορτές και στα γλέντια, η φωνή του έδινε ρυθμό στη ζωή των ανθρώπων. Εκεί γνώρισε και τον έρωτα της ζωής του, τη Χρύσα, σε μια στιγμή γεμάτη ποίηση – ένα λουλούδι, ένα βλέμμα, μια υπόσχεση για μια κοινή ζωή. Η αγάπη του για την οικογένειά του ήταν τόσο βαθιά όσο και η αφοσίωσή του στη μουσική.
Συνεργάστηκε με μεγάλους καλλιτέχνες, από την Άννα Καραμπεσίνη έως τον Βασίλη Τράκκα, και άφησε το αποτύπωμά του στη δισκογραφία, στη σκηνή και στις καρδιές όσων τον άκουσαν. Ήταν δάσκαλος για τους νεότερους, στήριγμα για τους συνεργάτες του και φίλος για όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Η μουσική του κληρονομιά είναι ένας θησαυρός τραγουδιών που θα συνεχίσουν να ταξιδεύουν στο χρόνο.
Σήμερα, η φωνή του μπορεί να σώπασε, αλλά η μουσική του θα συνεχίσει να αντηχεί. Στις ρακές που θα σηκωθούν στη μνήμη του, στις χορδές ενός λαούτου που θα παίξει τις μελωδίες του, στα γλέντια που θα ζωντανέψουν με τα τραγούδια του, εκείνος θα είναι πάντα παρών. Γιατί άνθρωποι σαν τον Γιώργο Σκαρπαθιωτάκη δεν φεύγουν ποτέ· γίνονται μέρος της ιστορίας, της μουσικής και των καρδιών που άγγιξαν.
Η Κως και η Κρήτη, η μουσική και οι άνθρωποι που αγάπησε, όλοι θα τον θυμούνται. Στη σιωπή μιας νύχτας, στη μελωδία ενός βιολιού, στη θάλασσα που τόσο λατρεύει, η ψυχή του θα συνεχίσει να ταξιδεύει. Και η μνήμη του θα παραμείνει ζωντανή, όπως οι νότες που χάρισε στον κόσμο με αγάπη και πάθος.